Winst
Wat als we “Dat gaat nooit gaan!” omvormen in “Wat kan het ons/mij bieden?" Of “Wat kan ik zelf doen, samen met die ander?” "Hoe ga ik in dialoog?"
En als we daarmee ons engagement, de zin in deelnemen aan, de betrokkenheid met de groep, en ons eigen leven en toewijding nog meer, of terug kunnen voeden?
En wat als wij u zeggen dat “eruit springen” aangeboren is? Je hoeft dat niet te leren!! Spring!